Skifte av ståstad

Eg har hatt nokre interessante og lærerike månader i Brussel. Det har vore eit privilegium å sitje nær maktapparatet og følgje utviklinga i det europeiske samarbeidet.
Det er påfallande at når den regionale kommissæren summerer utfordringane i åra framover, ja, så samsvarar det med mi oppleving også frå fylket: Energi, demografi, klima.

Rett nok har det første punktet motsett forteikn – for oss er energi ei moglegheit som kan hjelpe både oss og andre, medan vi aukande grad vil bli påverka av dei to dei to siste utfordringane.

Det har vore givande å sjå 27 land som dagleg arbeider med å etablere felles mål, utvikle prosessar med siktemål konsensus for så å ende opp i ei ulik evne til gjennomføring. Balansen mellom parlament og ministerråd med ein noko svekka kommisjon, er krevjande og lærerik.

For oss som har valt ei anna tilknytingsform, er det greitt å vite at vi er den nest størst som fiskeleverandør og på 3. plass når det gjeld gass.

Det var overraskande for meg å oppleve kor mange prosjekt fylket vårt deltek i saman med EU. Eg har registrert 35 prosjekt av ulik storleik. 27 av desse finn vi på ulike skular i fylket. Det er gjort eit godt arbeid med å få særleg vidaregåande skular til å delta i internasjonalt arbeid. I tillegg finn vi 5 innan miljø, 2 innan kultur og eitt innan IKT. Denne utvekslinga av kompetanse tener minst to føremål – faktisk læring i fag og auka kulturelt samkvem.

Når 73 % av avgjerdene innan EU påverkar direkte kommunesektoren i Norge, så er det godt å kunne få med seg at det er eit sterkt engasjement innan KS Sogn og Fjordane om i større grad å prøve å komme i forkant av avgjerdsprosessar slik at dei reelt kan få påverke.

For eller i mot EU? Spørsmålet kjem stadig når du kjem heim. Men det blokkerer for det som er vesentleg: 27 statar i Europa har funne eit fellesskap. Vi har valt ei anna tilknytingsform. Vi må påverke avgjerdene fordi dei påverkar oss. Det er vanskelegare når du er utanfor fellesskapet, men det er valet vi har gjort.

Eit gammalt ord seier at ståstaden pregar utsikta. Brussel har vore ein spennande ståstad, nå skifter eg tilbake til Norge. Slettes ikkje noko dårleg land å bu i under finanskrisa.

Takk til dei som har følgt meg i bloggtilværet.